تشکیل سبد سهام بهینه یکی از تصمیم گیری های مهم برای شرکت ها می باشد. به همین دلیل، انتخاب یک سبد سهام با نرخ بازدهی بالا و ریسک کنترل شده یکی از موضوعاتی است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، استفاده از الگوریتم های فراابتکاری برای انتخاب سبد سهام است. در این مطالعه، روشی بر مبنای الگوریتم ژنتیک چند هدفه  NSGA-II برای تشکیل سبد سهام ارائه شده و ارزش در معرض ریسک به عنوان معیار اندازه گیری ریسک مورد توجه قرار گرفته است. همچنین از داده های 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران برای سال های 89-1385 استفاده شده است. نتایج نشان داد که الگوریتم ژنتیک چند هدفه می تواند جهت انتخاب سبد سهام بهینه بکار رود و عملکرد سبد طراحی شده توسط الگوریتم ژنتیک با عملکرد سبد سهام 50 شرکت برتر با اوزان مساوی تفاوت دارد.

با توجه به وقوع فرسایش خاک در حوضه های آبریز و تاثیرات درون حوضه ای و برون حوضه ای آن، لذا مکانیابی بهینه ی سازه های حفاظتی به منظور کنترل فرسایش و باررسوب از اهمیت بالایی برخوردار است. از جمله شیوه های حفاظت سازه-ای، گابیون ها هستند که نقش موثری را در کاهش سرعت جریان آب و به دام انداختن رسوبات دارند. در این پژوهش به-منظور مکانیابی بهینه ی احداث سازه های گابیونی در حوضه امامزاده ی باغملک با مساحت تقریبی 104 کیلومترمربع از کوپلینگ تکنیک های تحلیل سلسه مراتبی (AHP) و الگوریتم ژنتیک (NSGA-II) استفاده شد. معیارهای بهینه سازی تابع هدف مشتمل بر حداقل فاصله از جاده، حداقل فاصله از مکان مسکونی، حداکثر طول کانال اصلی، حداکثر باررسوب، حداکثر حجم آب خروجی و حداکثر فرسایش خاک کانال توسط تکنیک AHP به منظور انجام فرایند تصمیم گیری اولویت بندی شدند. نتایج مقایسه ی ماتریس زوجی و اولویت بندی نشان داد که طول کانال اصلی به عنوان موثرترین معیار (Criteria) بر مکانیابی سازه ی گابیون است. اولویت اول به عنوان بحرانی ترین کانال که بیشترین باررسوب را تولید می-نماید، در نظر گرفته شد، در نتیجه گران ترین سازه در آن احداث می گردد. الگوریتم بهینه ساز NSGA-II بر مبنای طول کانال و حجم آب خروجی، تقدم کانال های بحرانی و مکان آنها را از کانال شماره 1 تا 35 در میان 5110 سایت موردنظر برای احداث گابیون، تعیین نمود. نتایج تایید می نماید که استفاده از تکنیک های شبیه سازی-بهینه سازی برای طراحی، به انتخاب بهترین مکان ها برای احداث سازه ی گابیون به عنوان بهترین شیوه ی مدیریتی کمک می نماید.

کنترل شوری و رفع مانداب از مهمترین دلایل انجام عملیات زهکشی در زمین های کشاورزی می باشد و زهکشی جزء غیر قابل تفکیک کشاورزی فاریاب در بسیاری از نقاط ایران به حساب می آید. تخلیه زه آب خارج شده به محیط زیست از مهمترین عوارض به کارگیری زهکش ها می باشد، به گونه ای که به واسطه شوری خاک در بسیاری از نقاط کشور از جمله اراضی استان خوزستان، آثار مخرب زیست محیطی تخلیه زه آب مشاهده می شود. از آنجا که کاهش عوارض زیست محیطی منجر به افزایش هزینه های اجرایی خواهد شد، هدف از انجام این مطالعه ارائه مدلی به منظور تعیین متغیرهای طراحی زهکش شامل قطر، عمق و فاصله نصب لوله ها به گونه ای است که ضمن توجه به محدودیت های هیدرولیکی، طراحی زهکش دربرگیرنده اهداف اقتصادی (کاهش هزینه های اجرایی) و زیست محیطی (افزایش کیفیت زه آب خروجی) به صورت توام باشد. با توجه به تفاوت ذاتی این دو هدف، باید از روش بهینهسازی چند هدفه استفاده شود. روشهای بهینه سازی تکاملی، ابزاری قدرتمند در حل مسائل بهینه سازی از جمله مسائل چند هدفه می باشند. به این منظور از روش بهینه سازی NSGA-II که روشی بر پایه GA و مختص حل مسائل چند هدفه می باشد، استفاده شده است. همچنین برای اعمال مدل پیشنهادی، اطلاعات شرکت کشت و صنعت سلمان فارسی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد با افزایش هزینه های اجرایی و کاهش عمق نصب می توان به کیفیت بهتر زه آب خروجی دست یافت، به طوری که با 100% افزایش هزینه اجرایی، ناشی از تغییر عمق نصب زهکش، 50% غلظت شوری زه آب خروجی بهبود می یابد. همچنین نتایج نشان می دهد انتخاب عمق نصب بین 1.3 تا 1.8، فاصله 30 تا 80 متر و قطر 0.1 متر برای لوله زهکش، منجر به تحقق هم زمان هر دو هدف اقتصادی و زیست محیطی و حصول توسعه پایدار در منطقه طرح خواهد شد.

در پژوهش حاضر مساله بهینه سازی طراحی مفهومی چندموضوعی و چندمنظوره یک پرتابه هوایی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. این امر بر پایه توسعه یک مدل دینامیک پروازی سه درجه آزادی و مدنظر قرار دادن کلیه محدودیت های سیستمی صورت گرفته است. به منظور دستیابی به حداکثر وزن محموله و حداکثر برد، زمینه های پایداری، وزن و بالانس، آیرودینامیک و مسیر حرکت مطلوب به عنوان موضوعات اصلی در مرحله طراحی مفهومی پرتابه هوایی انتخاب گردیده و برای هر یک، مدلی مناسب با سطح صحت متوسط به کار گرفته شده است. مساله بهینه سازی نتیجه شده شامل 14 متغیر طراحی و دو تابع هدف که همان وزن محموله و برد پرتابه هوایی است، می باشد. به منظور ارزیابی طرح بهینه شده، تحلیل های آماری روی طرح پایه و طرح بهینه بر اساس معیار عملکرد و رعایت محدودیت ها صورت گرفته و مقایسه شده اند که نشان گر عملکرد بهتر طرح بهینه به دست آمده می باشند. در نهایت، با توجه به نامعینی های حاکم بر شرایط اولیه رهاسازی و به منظور تحلیل حساسیت برد پرتابه نسبت به تغییرات شرایط اولیه از حالت ایده آل و ارزیابی طرح نهایی، شبیه سازی های مونت کارلوبرروی طرح بهینه نیز انجام شده است.